Sunday 31 January 2021

Isra Soomro IR

To be checked 

Jan 26, 2021 After due date

Isra Soomro

MMC/2k20   Roll#23

Where did greenery of Qasimabad went?

Qasimabad is located in Hyderabad which is the second largest city of Sindh. Qasimabad was named after Bin Qasim invaded Sindh. If we talk about 10 to 15 years back, Qasimabad was not that much populated and not even that much polluted. Upper side of Qasimabad which is connected to M9 motorway was mostly an agriculture area or river bank, small and tine villages of Soomro community were also located on the edge of the city. In center of Qasimabad there is Wadhu wah which was used for watering lands of cantonment.

These green lands at the both side of the Wadhu wah road, sun ­­rise from east, freshwater released from river Indus for cantonment lands in Wadhu wah use to give an alluring scene. But I have to say it with great regret that, this alluring scene don’t exist anymore.

Both side of Wadhu wah are now converted into housing schemes and huge building due to which sun rise is not visible anymore. Wadhu in converted into great gutter line of Qasimabad, no more freshwater in it because it is in no use of cantonment lands now.

Those agriculture lands were inheritance of Soomro community and they claim those lands were seize or where forcefully purchased on low rates from us due to that we are now live under privilege life with poor background and we have to do small jobs to meet our family needs.

Nafees Soomro a Vegetable merchant in Qasimabad claims his dad was one of the most extravagant man locally, his dad use to possess 120 acer land in Qasimabad yet now he and his sibling is compelled to remain on vegetable truck. He further on revealed to us that “my dad was dependent on play a game of cards, in that addiction he lost everything and today we are enduring and live in a rented house in a similar town where our dad had a particularly enormous name”. There town is known as “Soomra goath”. We went to Soomra goath with that vegetable merchant to inquire that, what he is says is true or not.

There we met an elderly person. As per locals he was proprietor of in excess of 100 acer of land close to their town however his cousins grabbed it from him and sold it to some construction company at a low rates, but now he is forced to beg door to door to meet essentials of life. Further on we met a lady who was claiming to be only child of her parents further on she said “my parents were poor and they sold all their land to a constructor to get me married, but that constructor bought the land from my father at a very low price and when the constructor started plotting on those land, our house was next to it so he also captured it from us. My father was a farmer, after losing his house he spend rest of his life homelessly or on rented house”.

 

We then found that about 89% of the residents were living in poverty, but they claimed that their ancestors owned agriculture land and the area around their village had remained theirs in the past.

The agriculture land they were claiming were none other than agriculture lands located both sides of the Wadhu wah which are now housing schemes and buildings, we had talked about in start. After seeing all these situation we decided to talk to some authorities which are responsible.

First of all we visited HDA office and met Mr. Aamir Bhatti, we told him about complete situations, that how the poverty is reaching to the peek in Soomra goath and how miserable life they are spending, he acknowledge that his department has all data about the situations but they have no powers regarding to the propertied to any area their duties are about the maintenance of roads and areas. To look after the WASA and savage system of the society. They ask us to visit revenue office located at “Thandi Sarak”, according to Mr. Aamir they have the records of all type of properties but before visiting them we decided to visit Town Planning office as we were been informed by some senior person that department is going to be useful for us and as we already had to visit revenue office so the Town Planning is also located on Thandi Sarak.

Town Planning is in Shabbaz building on Thandi sarak but we didn’t get any information regarding to our work, they said “our work is just to create maps for builders, just like where pipeline should be fixed, where road starts from and where it should be end”. They suggested us to meet a renowned estate agent, according to them he would be helpful in proving us details regarding to our issue.

On their suggestion we visited Mr. Shahid Siddique a very famous and renowned estate agent of Hyderabad. According to him “in the past, I was an estate agent who sold most of the lands in Qasimabad but now there have been so many estate agent so I don’t work for Qasimabad anymore”.

But as we were informed that he has contacts with constructors and builders we were sure he would be able to answer are query. So we bluntly talked about the poverty level of life in Soomra Goath and their claims after listening to us calmly he said “as I have worked for so many years in Qasimabad, I have knowledge regarding to issues of Soomra Goath but their claims are slightly wrong, might be their lands has been grabbed by them but constructors and builders are not the one who did this. Maybe any blood relative had done such thing with them”. After listening to him we asked him “how this could be? While they are very sure about their claims”. Then we asked him about their claim of “low rates” no this claim he further on revealed to us that “when land is an agriculture land its rates are less than as compare to that land which are used for plotting, in their case it has been same that when sold it, it was an agriculture land but after converted to housing scheme its rates has been increase so this is the only reason that they believe they are been cheated by constructors and builders. Still if you have any confusion, I know someone in information department who can be useful for you in your inquiry”. He set our meeting with Mr. Riaz Memon in Information department.

We thanks him and move towards meeting Mr. Riaz Memon from information department his office was also in Shabbaz building. We decide to go to revenue office as we were informed before they can provide us some information but after meeting Mr. Riaz Memon our plans and ideas were changed. According to Mr. Riaz Memon “these lands were private property so it is near to be impossible to sell on low rates or be grabbed by any contractor or builders. Private properties are sold on their required rates or the rate of that area”. As we told him we are going to visit revenue office he told us it would useless and waste of time. Further on we asked him can he show us any legal or official documents which can show us that those land were not grabbed by any powerful constructor or builder or were not bought on low rates. In this situation he said “I can’t help you with documentation but if you are looking for documents you have to visit PNDC at civic center and have to meet Mr. Syed Nadem Rizwan director of the department, he may be helpful for you in search of documents”. We thanks Mr. Riaz and moved on to meet Mr. Syed Nadem Rizwan.

This complete investigation was not just of one day it took almost complete month. It was not as we visited someone and they welcomed us open heartedly. We had to wait for them for hours and hours, some of them ask us to come next day or another day but we didn’t let it go. We stayed motivated and worked on our investigation. But till now we are unable to meet Mr. Syed Nadem Rizwan due to some reason or another reason but we haven’t quit the job and still hoping to meet him soon Inshah.Allah

 

Wednesday 9 December 2020

Mehak Umrani Travelogue

To be checked 

No foto
Mehak Umrani - Travelogue

2020/MMC/32 


منھنجو والد صاحب نوڪري جي ڪري حيدرآباد قاسم آباد م رھائش اختيار ڪئي ۽ سڄي فيملي به شفٽ ٿي 

حيدرآباد اچي آباد ٿي اسان به ڪجھ تعليم ڳوٺ م حاصل ڪئي ان کان پوء جڏھن حيدرآباد رھائش ٿي بقايا تعليم حيدآباد حيدرآباد م حاصل ڪئي اسان پنھنجي بابا سان گڏجي سال ٢٠١٠ م گمھڻ جي شونق سان ڪرچي جو پروگرام ٺاھيو اسان جي بابا سان کي تيار ڪيو منھنجو بابا منھنجي ھڪ ڀيڻ ھڪ ڀاء ۽ آئون اسان چار گھر جا ڀاتي پنھنجي ڪار ۾ صبح جو پنھنجي قاسم آباد واري گھر کان نڪتاسين اسان جي گاڏي نسيم نگر روڊ کان وادو واھ رستي سان ھلندي اچي بائي پاس تي چري ڪرچي ڏانھن روخ گاڏي بابا ھلائي رھيو ھو بابا اسان کي ھر طرح سان گائيد ڪيو ھيو انھي ڪري اسان ٻارن اسان ٻارن ھي پھريون سفر ھيو ڪراچي جو گاڏي دسنڌو درياء جي پل تي چري بابا اسان کي ٻڌايو اھي سنڌو درياء آھي سنڌو ۾ پاڻي ٿورو ھيو گاڏي پنھنجي رفتار سان پئي ھلي اڳيان ٽول ٽيڪس آيو پنھنجي لائن م ھيون ٽول ڪراس ڪيوسين اڳيان وري ٻيو ٽول پلازھ آيو اھي به ڪراس ڪيوسين سپر ھائي وي تي گاڏي جي اسپيد لمٽ ھئي ١١٠ ڪلو ميٽر في ڪلاڪ جي رفتار بابا اسان کي ٻڌايو ھن روڊ تي گاڏي ھن رفتار م ھلندي آھي روڊ جي ٻنھي طرف کان جبل جو علائقو ھو ڪٿي سائو ڏسڻ م پئي آيو تي ڪٿي جبل جي شڪل ھئي ڪجھ دير اڳ م ٿوري بارش وسي ھئي ھن علائقي م تر جبل پري کان سائو ڏسڻ م پئي آيو ڪافي منزل کان پوء نوري آباد جو اسٽاپ آيو اسان کي بابا گائيد ڪيو ائين پوري رستي سان اسان کي سڀ ڪجھ ٻڌائندي ھليو ڪافي پند کان پوء بابا ھلي گاڏي ھڪ اسٽاپ وٽ روڪي ھئي ڪاٺور وارو اسٽاپ جنھن جي ٻني پاسن کان ھوٽل ٺھيل ھئي اسان ھڪ ھوٽل وٽ گاڏي مان لٿاسين ان ھوٽل جو نالو جدھ رسٽورنٽ ان م فيملي سائيد الڳ ھئي اسان وڃي فيملي ھال م ويٺاسين اڳ م اوتي ڪافي ماڻھو فيملي سان ويٺل ھئا اسان ھڪ ٽيبل تي ويٺاسين ھوٽل جو (وئيٽر)بابا ان کي ناشتو چيو ڪجھ دير کان پوء اھو ناشتو کڻي آيو اسان ناشتو ڪيو ۽ چانھ به پيتي ۽ اوتان اسان اڳ تي روانا ٿياسين اڳ تي ھلي بانا اسان کي چيو پھريان ھلون قائد مزار اتان کان پوء اڳتي ھلنداسين انھي ڳالھين م ڪراچي جو ٽول پلازھ وٽ اچي پھتاسين ٽول ڪراس ڪري سدو وياسين سھراب ڳوٺ کان اسان انٽر ٿياسين ڪراچي شھر ۾ ڪرچي م گاڏين جي رش گھڻي ھئي بابا گاڏي ڪراچي م آرام سان ھلائي ڇو جو ڪاچي شھر جي ڊرئيونگ ٿوري ٽف آھي اسين پھريان مزار قائد تي وياسين اوتي گھمياسين ۽ مزار تي ھازري ڀري پوء اسان قول پرھياسين ۽ دعا ڪئي مزار جي سڪيورٽي به ھئي مزار قائد کي وڏي ايريا مليل ھئي اوتي سياسي جلسح به ٿيندا آھن ان کان پوء اسان وياسين طارق روڊ تي اتان ٿوري خريداري به ڪئي ان کان پوء اسان وري روخ ڪيو ڪلفٽن جو اتان اسان سڌو وياسين شاھراھ فيصل تي چرھي ھوٽل رجنٽ کان اڳتي ھلي امريڪن ايمبيسي کان ٿيندا وياسين ٽين تلوار اتي ٿورو چڪر لڳايوسين اتان کان اڳ تي وياسين دو تلوار , دو تلوار کان پوء وياسين زم زما آئلرن گھمي فري وري واپس آياسين اتان دو تلوار کان وري اتان وياسين بلاول چورنگي بلاول ھائوس کي وڏي ديوار لڳل ھئي اتا ورص وياسين درگاھ عبدالل شاھ غازي اسان اتان ڪجھ گل ورتاسين چاڙھين تان چرھي درگاھ اندر وياسين اتي به قل پڙھي دعا گھري واپس ھيٺ آياسين اتان اسان رخ ڪيو سمند جو جنھن کي سي ويو چوندا آھن سي ويو جي روڊ تي گاڏي چرھي اھي روڊ وٺي اڳ تي ھلي جتي ڪجھ ماڻھن جي رش ھئي ھتي گا۽ي پارڪنگ م بياري اسين سڀ بابا سان گڏ سمند ڏانھن وڌياسين اسان سمنڊ جي پاڻي م لٿاسين بابا ھڪ اسٽال لڳل ھو اوتي ڀرھ م ڪرسي تي وھي رھيو ان پاڻي م ڏاڌو مزو ورتوسين سي ويو جو نظارو تمام وڻندر ھيو اسان اتي ڪجھ تصويرون ڪڍيوسين پاڻي م اسان جا ڪپڙا به پوسي ويا ان کان پوء اٺ تي چرھي چڪر ڏنو ان کان پوء اتان گاڏي م چرھي واپسي لاء تيار ڪئي واپس اچڻ لاء بابا چيو تي ھاڻي ھلون ٿا ائيرپورٽ تي بابا گاڏي کي ڊفنس جي علائقي کان ٿيندو اچي ڪيوم آباد کان فري محمود آباد کان سڌو بلوچ پل واري روڊ کان اچي شاھراھ فيصل تي چرياسين اتان سڌو آياسين ائيرپورٽ تي پارڪنگ لاء ائيرپورٽ جي سڪيورٽي سخت ھئي گاڏي چيڪ ڪري اڳيان ودڻ لاء سڪيورٽي واري اشارو ڪيو اڳ تي ھلي ھڪ ڪمپيوٽر جي راڊ لڳل ھئي روڊ جي سامھون بانا گاڏي روڪي روڊ جي سائيد م ميشن لڳل ھئي ان م ھڪ بيل لڳل ھيو بابا ان کي دٻايو ان مان پرچي نڪري آئي ان کان پوء اھا راڊ مٿي تي گاڏي ھلي اڳ تي وئي پارڪنگ م گاڏي بيارسين اسين لھي وڃي ھيٺ ائيرپورٽ م وياسين ھيٺ کان گمھي پوء لفٽ ذريعي مٿي وياسين ھيٺيون پورشن گھمياسين جھاز جي آچڻ ۽ وڃڻ لاء جا ٽائيم ٽيبل لڳل ھئا اھو سڀ ڪمپيوٽرز ھئا ان کان پوء وري لفٽ م چرھي مٿي وياسين اتان کان جھاز جي ھيٺ لھڻ ۽ مٿي اوڏمڻ جو نظارو ڏٺوسين ڪافي سارا جھاز ھيٺ لٿا پئي ۽ ڪافي وڏا وڏا جھاز ھئا دنيا جي ھر ملڪ جا جھاز پئي آيا اوڏامڻ لاء تيار ٿيا پئي اتي مٿي ڪنڊيشن م اسان چانھ به پيتي اتان وري لفٽ ذريعي ھيٺ آياسين فسٽ فلور تي گرئوند فلور م ھيٺ آياسين جيڪي ماڻھو جھاز مان لٿا ٿي اھو گرئوند فلور مان ٻاھر نڪتاسين ڪافي رش ھئي اڪثر گھڻان ماڻھو سعودي کان واپس آيا ھئا رات جا تقربن اٺ بجي جو ٽائيم ھيو ائيرپورٽ روشني سان پئي چمڪيو جيڪو ائين لڳو پئي جھڙو ڏينھن جو نظارو ھجي اتان گھمڻ لاء واپسي جي تياري ڪئي ائيرپورٽ کان گاڏي م ويٺاسين اتان نڪتاسين ٽيڪس واري پرچي اڳيان وٺيل ٽيڪس وصول ڪرڻ وارن کي ڏنئي پوء اتان نڪري گاڏي اڳيان روڊ تي چھري ماڊل ڪالوني کان ملير ڪنٽ واري روڊ کان اچي سپر ھائي وي روڊ تي اچي چھرياسين اڳ تي ھلي ٽول ڪراس ڪيو ان کان پوء اڳ تي ھڪ رسٽورنٽ ال ڪوسيا تي گاڏي بابا روڪي اتي فيملي ھال م ويٺاسين اھو ٽائيم رات جو ١٠ بجي جو ھو اسان ماني کاڌي اتان کان پوء ١١:٠٠ بجي نڪتاسين صبح کان وٺي سڄي ڏينھن جو سفر ٿڪي پياسين پر گھمڻ جو مزو به ڏاڊو آيو واپسي م جتي جتي گھمياسين وري ان جي باري م ڪچھري ڪندي اياسين رات جو ٽائم واپسي جي راون سفر جي ھئي خبر ھي ڪونه پئي سفر جي ۽ رات ھڪ بجي جي ٽائم تي پنٺنجي گھر پھتاسين گاڏي اندر گھر م داخل ڪري ۽ سڀ پنھنجي پنھنجي ڪمري م آرام ڪيو اھي ھيو اسان جي ڪرچي جو سفر اسان جي ھن پھرين سفر ۾ پنھنجي فيملي جي به ڪمپني ملي تمام سٺو مزو آيو
Practical work carried under supervision of Sir Sohail Sangi 

Waqar Ali Khokhar Travelogue Larkana to Hyderabad

 To be cheked. No photo

Waqar Ali Khokhar

  Roll No# MMC/2020/58

 Do not use English while writing in Sindhi.

It should be informative and interesting. 


حيدرآباد کان لاڙڪاڻي تائين

 

حيدرآباد کان لاڙڪاڻي ڏانھن 5 ڪلاڪن جي سفر لاء اسان کي صبح جو 8 بجي نڪرڻو ھو منصور جي لاپرواھي جي ڪري ڏيڊھ ڪلاڪ ڌير ٿي وئي.

۽ اسان 30 :9 وڲي حيدرآباد مان نڪتاسين جامشوري پھچڻ تي اسد کي (Pick) ڪرڻ باد اڌ ڪلاڪ اتي لڲي ويو

ھن 316 ڪلو ميٽر جي منزل دوران جامشوري کان سيھوڻ تائين آبادي نہ ھجڻ ڪري پڻ (Boring) محسوس ٿيڻ کان پوء سيھوڻ شريف جي آبادي ۽ ھن جي دل کي لڀائندڙ جبلن روح کي لڀائي ڇڏيو ۽ سيھوڻ کان اڲتي ويندي ۽ آبادي ھجڻ ڪري من لڀڻ لڲو,

دادو (Cross) ڪرڻ کان پوء چارني دوست فيصلو ڪيو تہ

ھن سفر ۾ (موئن جو دڙو) ۽ لاڙڪاڻي جون ڪجھ ٻيون شيون پڻ (Visit)  ڪنداسين,

ميھڙ شھر مان ويندڙ روڊ جيڪو راڌڻ کان ٿيندي لاڙڪاڻي تي ختم ٿيندو آھي انھي رستي کان وڃڻ جو مقصد وقت بچائڻ ھو,

راڌڻ کان اڲتي رستي جي خبر نہ ھجڻ ڪري اتي جي ماڻھن کان پڇڻ دوران محسوس ٿيو تہ اتي جا ماڻھو تمام گھڻا مھمان نواز ۽ مدد ڪندڙ آھن اتي جي ماڻھن جي مدد سان جڏھن اسان (موئن جو دڙي) جي ويجھو پھتاسين تہ ھڪ عجيب احساس محسوس ٿيڻ لڲو جيڪو اسان ھميشہ (20) روپين جي (Note) تي تصوير ڏسنداسين ھا تصوير اصل ۾ اکين جي سامھون ھئي.

(620) ايڪڙ تي وڇايل ھي کنڊرات ھڪ عجيب منظر

پيش پيا ڪن ھزاري خيال من ۾ پئي آيا ۽ پري پري تائين آبادي نہ ھجڻ ڪري ھن جو (Structure) صاف نظر پئي آيو افسوس جي ڲالھ آھي جيئن (Gate) تي ( Ticket) لاء وياسين تہ خبر پئي تہ (Covid-19 Situations) جي ڪري ھن تفريح گاھ کي (Lock) ڪيو ويو آء,مايوس ٿي جڏھن واپس ٿيڻ لڲاسين تہ (Gate) کان ٻاھر ئي ھڪ شخص مليو حال احوال کان پوء ان ٻڌايو تہ مان ھت (Duty) ڪنڌو آھيان ۽ منھنجي (duty) پٽي واري آھي مان ھتي جي سار سنبھال ۽ ٻوٽن گولن کي پاڻي ڏيندو آھيان ۽ مان ھتي ئي جو رھائشي آھيان (علي نواز سيال) نالي شخص جي انھي ڲالھ کان پوء منھنجي من ۾ سوال آيو تہ ڇا توھان کي ھن جگھ جي باري ۾ ڪجھ (Knowledge) آھي تہ جواب ۾ چيائي ھا مونکي ڪافي ( Knowledge) آھي ھن جگھ جي ۽ مون کي ھتي (8) سال ڪم ڪندي ٿي چڪا آھن ۽ منھنجو پيدائشي ھنڌ بہ ھتي آھي منھنجو ڲوٺ ھن تفريح گاھ کان (5) ڪلو ميٽر اولھ ۾ واقع آھي

ھن (علي نواز سيال)نالي شخص ٻڌايو تہ ھن تفريح گاھ جو نالو (موئن جو دڙو) آھي جيڪو لاڙڪاڻي شھر کان (20) ڪلو ميٽر جي دوري تي واقعي آھي ھن جي تاريخ (2600) سو قبل مسيح آھي ھي شھر ٻن حثن ۾ واقعي ھو غريبن ۽ اميرن جو رھائشي گاھون الڲ الڲ ھونڌيون ھيو ھي شھر انھي دور جي (Modern City) ھوئي,

اگر ھن دور ۾ (موئن جو دڙو) کي (Dubai State) سان ملايو وڃي تہ ڪائي غلط ڲالھ نہ آھي (موئن جو دڙو) انھي دور جي ترقي آفتا رياست ھوئي ھر ماڻھو اتي رھڻ يا وڃڻ جي خوائش رکندو ھو (موئن جو دڙو) (2600) سو قبل مسيح جو (Dubai State) ھو ھن شھر جي کنڍرات ۽ گھٽين ۾ گمھڻ دوران توھان محسوس ڪنڌو تہ ھي شھر ھڪ (Planning) تحت تيار ڪيل آھي جنھن ۾ توھان کي انھي سھوليات جا نشان ملندا جيڪي انھي دور جو آم ماڻھو تصور بہ نہ ڪري سگھندو ھو اميرن وارو پاسو ھڪ گھٽي تي مشتمل ھو ۽ انھي گھٽي مان ڪافي ٻيون ننڍيون سڌيون گھٽيون بہ نڪرنڌيون ھيون

اميرن واري پاسي ۾ درس گاھ اناج زخيراندوزي لاء گدام ۽ (Swimming) پڻ موجود ھو ۽ پڪي گھرن ۾ بيت الخلاء ۽ صاف پاڻي لاء کوھن جي سھولت پڻ موجود ھئي ۽ خراب پاڻي جي نيڪال لاء زيري زمين ناليون اڄ بہ موجود آھن

 

مالدار حڪومتي ۽ مذھبي يا اعلي حيثيت وارا ماڻھو مرڪزي شھر ۾ رھندا ھئا غريب ۽ ھيٽيئن طبقي سان تعلق رکندڙ ماڻھو شھر کان ٻاھر رھندا ھئا غريبن واري پاسي جي مليل آسارن مان اندازو لڲايو ويو آھي تہ ھن پاسي جا ماڻھو لوھار جو ڪم ۽ ڪپڙو ٺاھڻ جو ھنر ڄاڻيندا ھئا ڪاشتڪاري ۾ ڪپھ جو فصل گھڻو ڪندا ھئا انھي دوران منصور (علي نواز سيال) نالي ھمراھ کان پڇيو تہ ڇا توھان کي خبر آھي ھي شھر قديم ڪيئن ۽ ڪڏھن مليو,,,,?

تہ (علي نواز سيال) نالي شخص ٻڌايو تہ ھي شھر 1922عيسوي ۾ راخل داس نالي ھندوستاني شخص دريافت ڪئي ھئي جنھن جي اطلاء  (Archaeological serve of India) کي ڏني وئي پوء ھڪ انگريز

(Director Gernal John Marshal)

کوٽرائي شروع ڪئي جيڪا ڪافي ارسو ھلندي رھين ۽

ھزاري آسار مليا ھن جگھ جي آخري کوٽرائي (2010) ۾ بند ڪئي وئي ۽ ھن جگھ جي کوٽرائي (10) سيڪڙو تي مشتمل آھي اتي جي علائقي ۾ سم سئڪ ھجڻ ڪري باقي کوٽرائي کي بند ڪيو ويو ھن کوٽرائي مان ملندڙ شيون ۽ آسار (Museum) گھر ۾ پڻ اڄ بہ موجود آھن آخر ۾ ھن (Airport) ۽ انھي علائقي جي باري ۾ ٻڌايو جيڪو اسان جي اکين جي سامھون ھو ( Airport) جو منظر ڏسڻ ۾ ڪنھن رڻ پٽ کان گٽ ڪون ھو ھن ٻڌايو تہ ڪنھن دور ۾ ھي (Airport) آباد ھو پر ھاڻ ڪنھن (Emergency) لاء (use) ٿيندو آھي ۽ ھن علائقي ۾ ڪنھن کي بہ ڪو خطرو نہ آھي ۽ ماڻھو ڌير مدار رات جو بہ پنھنجن گھرن ڏانھن سفر ڪندا آھن ۽ ھتي جا ماڻھو تعليم آفتا ۽ مھمان نواز آھن,

 

۽ اسان انھي ھمراھ کان موڪلائي پوء ڏوڪري روڊ کان ٿيندي لاڙڪاڻي شھر ڏانھن روانو ٿياسين ھن (20) ڪلو ميٽر جي سفر دوران ھلندڙ ڪار مان جڏھن آريجا ڲوٺ ويجھو (Quaid-E-Awam Larkana Campus) تي نظر پئي تہ جيئن روح ۾ ھڪ خوشي جاڲي پئي پر انھي روڊ تي اھا ھڪ درس گاھ موجود نہ ھوئي پر اھڙيون (3) ٻيون بہ واقعي ھيون جنھن مان

(1) (SBB University Larkana)

(2) (Girls Cadet College Larkan)

(3) (Army Boys Cadet College Larkana)

پڻ واقعي ھئا ۽ اھي سب درس گاھون ڏسي مونکي پھري دفا پنھنجي (Education System) تي فخر ٿيڻ لڳو۽ من ۾ خيال آيو تہ اگر اسان جي سنڌ امڙ ڌرتي تي اھڙي طرح درس گاھون جا تعمري ڪم ٿيندا رھيا ۽ تعليم ۾ واڌ ايندي رھي تہ ھڪ ڏينھن اسان بہ تعليم آفتا قومن ۾ شمار تينداسين,

 


 



Sunday 6 December 2020

Saira Chandio Travelogue

 Not in proper format

U can see how it appears in blog


 Saira Chandio

Class : 2k20/MMC/47

 

حيدرآباد کان ڪراچي جو سفر :حيدرآباد کان ڪراچي جو سفر :



حيدرآباد کان ڪراچي جو سفر :

جيئن ته سنڌ جا ڪيترائي شھر سير ۽ سفر جي لحاظ کان ڪافي اھميت رکن ٿا. پر ڪراچي سنڌ جو وڏو شھر ھجڻ جي ڪري تمام  مشهور شھر آھي. جتي پوري سنڌ ئي نه پر پوري پاڪستان کان ماڻھون سير ۽ سفر ڪرڻ کي  گھڻو پسند ڪندا آھن. ڇو ته ڪراچي ۾ سمنڊ جي ھڪ الڳ ئي سڃاڻپ آھي.  پر ان سان گڏوگڏ تفريعي جي لحاظ کان به گهڻي اھميت رکي ٿو .  ان ڪري ڇو ته سمنڊ ھڪ اھڙي جڳھ آھي جو اتي ھر عام ماڻھون  پنھنجي فيميلي سان اتي تفريعي ڪري سگھي ٿو پوئي اھو چاھي ڪراچي مان آيل ھجي يا وري ڪنھن ٻئي شھر جو ڇو نه هجي! ان ڪري ڪراچي ھڪ اھڙو سنڌ جو شھر آھي جتي ھر ماڻھون وڃي سگھي ٿو ۽ ان کان علاوه اتي زينب مارڪيٽ جھڙيون بازارون به موجود آھن. جتان ھر قسم جي خريداري ڪري سگھجي ٿي . ڪجھ سنڌ جا ماڻهو ھڪ ڏينھن جي سفر لاء به ڪراچي ويندا آھن . ان ڪري اسان جي سنڌ جا ماڻهو ڪراچي وڃڻ ۽ اتي خريداري ڪرڻ پسند ڪن ٿا.ان ڪري ڪراچي ھڪ اھڙو شھر آھي جيڪو گھمڻ سان گڏوگڏ خريداري جي لحاظ کان به بھترين شھر آھي .

عام ڏينھن ۾ ته اسان پنھنجي زندگي ۾  سير ۽ سفر ڪندا رھندا آھيون. پر ھن ۲۰۲۰ ۾ جيڪا وبا اسان  جي ملڪ تي پئي ته اسان پنھنجي گھرن مان نڪرڻ بند ڪري ڇڏيو ھو.  پر جيئن ھن وبا جي گھٽ ٿيڻ جو ٻڌو سين ته اسان به ڪراچي ڏانهن سفر ڪرڻ جو سوچيو . ۽ پوئي ٻن ڏينھن ۾ امان ۽ ڀاء سان گڏ ڪراچي وڃڻ جو پروگرام ٺھي ويو. ۽ ٻي ڏينھن اسان کي ڪراچي نڪرڻو ھو ۽ امان مونکي رات جو جلدي سمھڻ لائي چوندي اھو به چيو ته اسان کي صبح جو سوير اٿڻو آھي. امان جي چوڻ  مطابق آء ۽ ڀاء صبح جو سوير اٿياسين . امان جلدي نيرن تيار ڪئي ۽ اسان نيرن ڪري آئون ۽ امان جيسين تيار ٿياسين ڀاء تيار ٿي ٻاھران رڪشا ڪرائي آيو.

  آء ، امان ۽ ڀاء رڪشا ۾ چڙھي ڪراچي جي بس لائي اسٽاپ تي وڃي  لٿاسين اتي ڪجھ ٽيڪسيون به بيٺل نظر آيون ۽ اسان بس اچڻ جو انتظار پئي ڪيو . جيسيتائين بس اچي ھا  ته ھڪڙو ٽيڪسي  ڊرائيور آيو  ۽ اسان کان اچي ڪراچي ھلڻ جو پڇڻ لڳو ايتري ۾  منھنجي ڪنن تي بس جي اچڻ جو آواز پيو ۽ مون امان کي بس ڏانهن اشارو ڪندي چيو  ته امان بس اچي وئي آھي ۽ پوئي اسان پنھنجو سامان  کڻي بس ڏانهن پنھنجا قدم وڌايا. منھنجي چھري تي ھڪ الڳ خوشيء پئي جهلڪي ڇو ته ھي سفر منھنجي زندگي جو پھريون سفر ھو جيڪو ڪراچي جي لائي بس ۾ گذرڻ وارو ھو.  ۽ پوئي اسان بس جي ويجھو پھتاسين ته بس جو ڪيلينڊر وڏي آواز سان ڪراچي ،ڪراچي چوندي بس مان ھيٺ لٿو ۽ اسان جو سامان کڻي بس ۾ چڻڻ لڳو ته منھنجي ڀاء ان کان پڇندي  چيو ته ادا ڇا سيٽ خالي آھي ۽ ان تي ڪيلينڊر جواب ڏيندي چيو  ته جي ھا ادا توھان اچو جڳا خالي آھي  ۽  پوئي  اسان بس ۾  چڙهياسين . اسان بس جي پويان  واري سيٽن ڏانهن وياسين ته اسان جي ڀر واري سيٽ تي ھڪ وڏي عمر جو ھڪ شخص ويٺل ھو جنھن اسان کي سيٽ ڏانھن اشارو ڪندي چيو ته پٽ ھي سيٽ ٿوڙي صحيح ناھي توھان سنڀالي ويھجو پوء ان جو شڪريو ادا ڪندي مون چيو مھرباني انڪل ۽ پوئي مونکي ۽ امان کي ڀاء چيو توھان اڳيان واري سيٽ تي ويھو آء پويان ٿو ويھي رھان ان جي چوڻ مطابق آء ۽ امان اڳيان واري سيٽ تي ويٺاسين ۽ بس پنھنجي منزل ڏانهن روانيگي ٿي . بس اڳتي ھلي ته ڄام شورو ٽول پلازه آيو . ۽ پوئي سنڌ ورسٽيءَ ڏانهن ويندڙ روڊ تي نذر پئي ته مون امان کي ان روڊ ڏانھن اشارو ڪندي ٻڌايو .امان اسان روز ھن روڊ تان سنڌ ورسٽيءَ ويندا آھيون . ڇو ته ھي روڊ نسيم نگر ۽ علي پيلس واري پوائنٽن لائي تمام آسان رستو  آھي . ۽ ان کان پوءِ اسان جي بس ڪراچي موٽر وي تي پھتي جٿان کان ڪراچي ۱۳۹ ڪلوميٽر پري ھو . اسان سان گڏ ان بس ۾ ڪيترائي مسافر ھوا جيڪي اسان سان گڏ ڪراچي ڏانهن سفر طئي ڪري رھيا ھئا . ان ۾ اسان سميت ڪجھه فيمليون به ھيون . اسان بابا جي ڪنھن دوست جي گھر وڃي رھيا ھئاسين .  ۽  ھو اسان کي ڪراچي جي بس اسٽاپ تان وٺي وڃڻ لائي انتظار ڪري رھيا ھئا  ڇو ته اسان کي انھن جي گھر جو پتو نه ھو ۽ ڪراچي وڃڻ کان ھڪ ڏينھن اڳ اسان انهن کي ٻڌائي ڇڏيو هو ته اسان ڪراچي اچي رھيا آھيو. ۽ اسان ان وقت بھريا ٽائون وٺ پھتاسين  ان وقت ڀاء مونکي سڏ ڪندي چيو ته تنھنجو انتظار ختم ٿيو ڪراچي رسي ويا آھيون . ان ئي وقت بابا جي دوست ڀاء  کي ڪال ڪري پڇيو ته توھان ڪٿي رسيا آھيو پٽ! ۽ ان کي ڀاء فون تي ٻڌايندي چيو ته چاچا اسان بھريا ٽائون وٺ رسي ويا آھيون . بس ڪراچي کان ڏھه منٽن جي مفاصلي تي آھيون . ۽ پوئي ڀاء چاچا کي جواب ڏيندي اھو به چيو چاچا اسان کي گاڏي لالو کيت وٺ پل تي لاھيندي جتي بس اسٽاپ آھي . اتي رسي اسان توھان سان رابطو ڪنداسين . اھو چئي ڀاء فون بند ڪئي  ۽ اسان بس جي دري مان ڪراچي جو شهر ڏسڻ لڳاسين. جتي روڊ تي ڪافي رش هئي اھا رش  ڏسي لڳندو آھي  ته ھي شھر ڪيڏو وڏو آھي ۽ ھن جي آبادي ڪيتري آھي ۽ اتي رسي اھو به محسوس ٿيندو آھي ته ھتي جي ھوا به ڪافي بدليل آھي . ڇو ته ڪراچي ۾ سمنڊ ھجڻ جي ڪري اتي جي ھوا جام ٿدي ھوندي آھي.  اھو اتي رسي ڪري اسان کي محسوس ٿيندو  آھي ۽ اھو به نظر ايندو آهي ته ڪراچي جا ماڻهو ڪيترا نه مختلف آھن . ڪراچي جي ھڪ پاسي واري روڊ تي ايتري رش ھوئي جيتري حيدرآباد جي صدر واري روڊ تي ٻن پاسي ھوندي آھي . ھر پاسي گاڏين جو گوڙ ھو ۽ اتي اسان جي بس رش جي ڪري ٿوڙي دير جي لائي بيھي رھي ھئي . اسان لالو کيت کان ٿوري مفاصلي تي ھواسين  ۽ پوء رش گھٽ ٿيڻ کان پوءِ اسان جي بس لالو کيت ڏانهن رواني ٿي . اتي پوڄي بس واري بس بيھاري اسان کي لالو کيت واري پل تي لاٿو.  اسان بس مان لهي روڊ تي ٻيٺاسين پوئي ڀاء بابا جي دوست کي ڪال ڪري فون تي ڳالهيندي چيو چاچا اسان  بس مان لهي ويا آھيون . ڀاء جو فون  اڄان ڪن تي ئي ھو ته سامھون کان ڪنھن اشارو ڪندي اڇي رنگ جي ڳاڏي مان لٿو ۽ ڀاء مونکي ۽ امان کي ان ڳاڏي ڏانهن اشارو ڪندي چيو ھي شايد چاچا آھي . پوئي ان ڳاڏي مان چاچا ۽ ان جو پوٽ ادنان اسان کي ڏسي ڳاڏي مان لهي آيا ۽ اسان کي ڏسي تمام  خوش ٿيا ۽ پوئي اسان کي به انن سان ملي تمام خوشي ٿي . اسان ھڪ ٻئي سان ملياسين ملڻ کان پوئي . ادنان اسانجو سامان کڻي ڳاڏي ۾ رکيو ۽ پوئي اسان به ڳاڏي ۾ ويھي انن سان گڏ گھر ڏانهن روانا ٿياسين .